Dlaczego klasyczne sprawdziany do gwintów są lepsze niż nowoczesna technologia?

Choć klasyczne sprawdziany do gwintów są nadal niezawodne, to jeśli śledziłeś najnowsze osiągnięcia w druku 3D, być może słyszałeś prognozy, że ta rewolucyjna technologia wkrótce zmieni tradycyjne procesy produkcyjne. Na razie jednak jest to mało prawdopodobne w ciągu najbliższych kilku lat. Choć druk 3D pewnie za jakiś czas stanie się nieunikniony w wielu dziedzinach, nadal, jest miejsce na „tradycyjną” obróbkę w produkcji wyrobów takich jak części mechaniczne, a sprawdziany do kół zębatych pełnią w tym wielka rolę.  Dowiedz się dlaczego.

Druk 3D a sprawdziany – spójrzmy na ograniczenia

Druk 3D ma wiele zalet, o których możesz przeczytać wszędzie. Jednak koszt tej satysfakcji związanej z wydrukowanym z pomocą tej technologii przedmiotem może być i zwykle jest ogromny. Zasadniczo fakt, że materiał musi być dodawany w niewielkiej ilości na raz, nakłada ograniczenia zarówno na materiały, które mogą być użyte, jak i na końcowe właściwości materiału. Sprawdziany do wielowypustów jak się domyślasz nie mają takich ograniczeń.

Większość technologii druku 3D wymaga, aby materiał bazowy był w stanie płynnym, gdy jest dodawany do jednostki w produkcji. Sprawdziany trzpieniowe tego nie potrzebują. W rezultacie w technologii 3D właściwości materiału niekoniecznie są równomiernie rozłożone w całym obiekcie. Głównym ograniczeniem tego procesu jest to, że stopienie oddzielnych fragmentów materiału ma tendencję do pozostawiania szczelin, które wpływają na:

• gęstość,
• wytrzymałość,
• wykończenie powierzchni,
• wiele innych właściwości fizycznych.

Jeśli chodzi o sprawdziany do wielowypustów – sprawdziany przechodnie i nieprzechodnie oraz krążkowe i trzpieniowe nie ma miejsca na takie ograniczenia i niedociągnięcia.

3D – jednostka musi być produkowana warstwa po warstwie

Kolejnym ograniczeniem druku 3D jest to, że urządzenie musi być wytwarzane warstwa po warstwie. Powoduje to, że materiał jest anizotropowy, co oznacza, że ma różne właściwości w zależności od kierunku obciążenia, któremu będzie musiał podlegać. Ta cecha jest również obserwowana w materiałach biologicznych, takich jak drewno i gwoździe, które łatwiej pękają lub rozrywają się pod wpływem określonych nacisków. W produkcji przemysłowej nie ma miejsca na takie rozwiązania.